Aankomen

Na in totaal 14 dagen op pad te zijn geweest vanaf Porto, 12 dagen lopen en 333 km in de benen ben ik dan eindelijk in Santiago aangekomen. De laatste dag ben ik heel vroeg uit de veren gegaan om op tijd aan te komen. Eigenlijk wilde ik nog een extra overnachtingboeken, maar het lopen ging goed en Santiago lonkte.

Onderweg naar Santiago regende het telkens weer en de hoop op een mooie zonnige aankomst werd steeds kleiner.

Soms heb je geluk! Op het moment dat ik het plein voor de Kathedraal opliep brak de zon door en is de rest van de dag niet meer weg gegaan.

Aankomen is een verrukt moment waar ik onderweg naar toe leefde en ontberingen voor heb moeten doorstaan. Je komt jezelf onderweg echt tegen. Lopen is heel meditatief en ik had alle tijd om na te denken over de grote vraagstukken in mijn leven.

Ik ben met 2 Australiërs en een Hongaar aangekomen wat heel mooi was. We hebben elkaar gefeliciteerd, geknuffeld, foto’s gemaakt en toen het certificaat opgehaald. Toch dringt het op zo’n eerste moment nog niet helemaal tot je door.

Daarna heb ik uren met mijn rugzak op het plein gezeten, genietend van de zon en kijkend naar alle andere pelgrims die aankwamen. Pas toen daalde het gevoel echt in en kwamen de tranen. Tranen van geluk dat ik dit heb kunnen doen, maar ook van verdriet over gebeurtenissen in je leven die je vormen. En heel stiekem heb ik ook wel een beetje heimwee naar huis, mijn gezin de hond en ook mijn werk!

Natuurlijk heb ik kaarsjes aan gestoken in de Kathedraal voor mensen die het heel hard nodig hebben en dierbaren die er niet meer zijn.

Het bijzondere gevoel blijft. Voor ik verder loop naar Kaap Finisterre ben ik nog een aantal dagen in Santiago. Daar heb ik een hotel direct naast de Kathedraal. Overdag zwerf ik door de stad, lees een boek en ga telkens terug naar het plein. Daar wordt ik dan weer overvallen door die emotie als ik pelgrims zie binnen komen, allemaal met hun eigen emoties. Het blijft een hele bijzondere ervaring!

Antwoord op de vragen die me bezig houden heb ik nog niet. Gelukkig zit mijn reis er nog niet op. Dus wie weet welke inzichten ik nog krijg[e-1f609]